Lipoedeem en/of overgewicht
Ongeveer de helft van de Lipoedeempatienten heeft ook overgewicht (secundair obisitas). Vandaar hier aandacht voor.
Helaas is het op dit moment zo dat heel Nederland in de ban is van overgewicht. Hier werken de regering en de media (in mijn ogen), ook zeker aan mee. Dagelijks verschijnen er artikelen in de krant over "gewichtige" mensen.
Daarbij wordt overgewicht bijna geheel gegooid op teveel eten en weinig beweging. Dit speelt vast een rol maar helaas hoor je weinig mensen over de rol van onze genen. Toch zijn er veel onderzoeken geweest die aantonen dat overgewicht samenhangt met genetisch bepaalde factoren. Ook lees je nooit iets over mensen die overgewicht hebben door medicijngebruik of omdat ze een ziekte (bijvoorbeeld Lipoedeem) hebben. Hierdoor krijgt de maatschappij de boodschap mee dat het altijd alleen aan het (over)eten ligt.

Ik moet zeggen dat ik wel vind dat mensen met overgewicht,  de schildklier, genen, etc. niet als excuus kunnen gebruiken om niet gezond te eten. Echter ik strijd wel tegen het gemakkelijke zinnetje dat dikke mensen alleen maar minder hoeven te eten en te gaan bewegen, want dat is toch echt te kort door de bocht. Zo gemakkelijk ligt het echt niet.

Uiteraard blijft verstandig eten en een stuk beweging belangrijk maar het lijkt me dat we dat allemaal al wel weten.

Persoonlijk ben ik ervan overtuigt dat al die nadruk die er vandaag de dag gelegd word op overgewicht, in veel gevallen zeker averechts werkt en zelfs aanzet tot het discrimineren van dikke mensen.
Er lopen nu al veel kinderen, en ja, ook volwassen rond, die totaal geen eigenwaarde meer hebben door al die negatieve aandacht en publiciteit over overgewicht. Dit betreur ik.


BMR
Wanneer je af wilt vallen is naast sporten, het een goed idee om minder calorieën eten dan je verbrandt.
Erg logisch allemaal (en als je aan wilt komen moet je juist méér eten dan je verbrandt.) Het lastige is:

Hoe kun je weten of berekenen hoeveel je verbrandt?   Dit zeggen de artsen/diëtisten/zorgverleners er vaak niet bij.

Hoe bereken je wat je verbruikt, wat is gezond eten, welke sporten kan ik het beste doen?

Lees hier over in het
"Handboek voeding en beweging bij Lipoedeem en/of overgewicht"







Voeding en beweging
In de afgelopen jaren is mij vaak advies gevraagd over gezonde voeding. Wat is gezonde voeding en wat is verstandig om te eten (of niet) als je Lipoedeem hebt. En welke sporten zijn verstandig of juist niet?

Verder is er een enorme behoefte aan informatie over Lipoedeem en in de breedste zin van het woord. Al jaren ben ik actief op zoek naar informatie over alles wat direct of indirect met Lipoedeem te maken heeft. Hiervoor heb ik ook artsen en therapeuten benaderd, zowel in Nederland als daarbuiten.

Speciaal voor Lipoedeempatiënten (en Lipoedeempatiënten met overgewicht) maar ook voor hun therapeuten en artsen, heb ik al deze informatie verzameld en gebonden in twee verzamelwerken: het informatieboek Lipoedeem en het handboek voeding en beweging bij Lipoedeem en/of overgewicht. Heb je last van een eetstoornis? Schaam je niet. Dit komt veel voor. Lees hieronder verder.
















Double click to edit
Welkom op de eerste en grootste site over de ziekte

LIPOEDEEM -  LIPEDEMA - LIPOEDEMA
Eetstoornissen
       ***   Als eten een obsessie voor jou of iemand in je omgeving is   ***          
Bron van leven of bron van angst?

Elk mens is dagelijks met eten bezig. Logisch, eten is immers nodig om in leven te blijven. We eten ook voor de gezelligheid, om iets te vieren of om onszelf te troosten. Tegelijkertijd is slank zijn de norm. Er zijn maar weinig mensen die nooit op dieet zijn. De maatschappelijke druk is enorm.
Voor mensen met een eetstoornis is voedsel een obsessie geworden. Hun leven wordt beheerst door eten, calorieën en afvallen. ’s Ochtends is het eerste wat ze denken wat ze die dag wel of niet mogen eten. En aan het einde van de dag zitten men vaak vol gevoelens van schaamte, schuld en afkeer van zichzelf,  wanneer ze zich niet aan hun voornemen hebben gehouden. Eten is voor deze mensen een constante bron van angst en spanning.

Anorexia nervosa
Mensen met anorexia nervosa (magerzucht) zijn doodsbang om dik te worden, ook al zitten ze ruimschoots beneden het gewicht dat voor hun leeftijd en lengte normaal en gezond is. Al kunnen ze al hun ribben tellen, toch voelen ze zich abnormaal dik. Als ze in de spiegel kijken zien ze een dik iemand. Vermageren is voor hen een verslaving geworden. Het geeft hen houvast, een gevoel van controle en het gevoel ergens heel goed in te zijn. Met een ijzeren wil onderdrukken ze hun honger. Eten doen ze meestal volgens een dwangmatig patroon.

Mensen die anorexia hebben, beseffen meestal terdege dat hun omgeving het extreme lijnen afkeurt en probeert hen aan het eten te krijgen. Daarom gebruiken ze allerlei uitvluchten en trucs. Ze zeggen dat ze net gegeten hebben, gooien eten weg, of eten mee om de lieve vrede te bewaren, maar braken direct daarna alles weer uit. Verder sporten mensen met anorexia vaak fanatiek. Zo proberen ze het afvallen te versnellen.

Boulimia nervosa
Mensen die aan boulimia nervosa (vraatzucht) lijden, hebben regelmatig heftige eetbuien. Ze proppen alles in hun mond wat eetbaar is, zonder iets te proeven, tot alles op is. Tijdens zo’n ‘aanval’ zijn ze elke controle over zichzelf kwijt en eten ze soms uren aan één stuk. Hierna moeten ze van zichzelf braken of laxeermiddelen of vochtafdrijvende pillen slikken om niet aan te komen. Ze weten vaak niet dat die pillen alleen helpen om vocht af te drijven en niet om calorieën kwijt te raken, of dat laxeermiddelen verslavend zijn. Na een eetbui volgt meestal een tijd van fanatiek lijnen.
Eetbuien verlopen meestal volgens een vast patroon. De persoon in kwestie fantaseert eerst over eten, gaat dan inkopen doen, stalt het voedsel op tafel uit en begint te eten tot alles op is. Voor de buitenwereld blijven deze eetbuien, uit schaamte, strikt verborgen. Mensen met deze eetstoornis ontlenen hun zelfwaardering aan de discipline waarmee ze op gewicht blijven of een eetpatroon kunnen volhouden. Hun voornemen om normaal te eten strandt echter steeds weer. Na elke eetbui schamen ze zich vreselijk en voelen ze zich schuldig en zwak.

Mensen met boulimia hebben vaak een normaal gewicht, al kan dit in korte tijd sterk wisselen. Anders dan bij anorexia is dit probleem meestal niet aan de buitenkant zichtbaar, al denken mensen met boulimia zelf van wel.

Overeenkomsten en verschillen tussen Anorexia nervosa en Boulimia nervosa

Het verschil tussen mensen die dwangmatig hongeren en mensen met eetbuien lijkt groot. Maar mensen met deze eetstoornissen hebben veel gemeen.
Ze zijn:
- geobsedeerd door alles wat met eten, gewicht en lichaamsomvang te maken heeft;
- extreem bang om aan te komen en dik te zijn;
- vervreemd van hun lichaam. Ze willen er controle over hebben en negeren daarbij signalen van
  honger en verzadiging;
- ze zien hun lijf altijd als dikker dan het werkelijk is en hebben er een afkeer van;
- ze verbergen hun eetprobleem zoveel mogelijk en leiden zo een dubbelleven, met uitvluchten,
  trucs en leugens.

De scheidslijn tussen beide stoornissen is niet altijd scherp te trekken. Eénderde van de mensen met anorexia heeft ook eetbuien, die eindigen met braken of het gebruik van laxeermiddelen.

Binge Eating Disorder (BED)

Een derde veelvoorkomende eetstoornis is Binge Eating Disorder (BED, eetbuienstoornis). Net als bij boulimia hebben mensen met BED regelmatig eetbuien. Alleen proberen ze het voedsel niet kwijt te raken door laxeermiddelen te gebruiken of te braken. Het gevolg is dat ze erg dik worden. Daardoor is deze stoornis veel zichtbaarder.


Achtergronden
Eetstoornissen ontstaan meestal door een combinatie van psychische, sociale en biologische factoren.

Psychische factoren of persoonlijke eigenschappen spelen een grote rol bij het ontstaan van eetstoornissen. Mensen met anorexia en boulimia hebben vaak een aantal eigenschappen gemeen. Dat zijn: een negatief zelfbeeld en erg weinig zelfvertrouwen, het gevoel tekort te schieten, de angst om afgewezen te worden en een neiging tot perfectionisme. Ook kunnen mensen met een eetstoornis vaak moeilijk hun emoties uiten.

Bij mensen met anorexia wordt het extreme afvallen vaak gestimuleerd door het gevoel ‘ergens goed in te zijn’ en door de complimentjes die ze aanvankelijk krijgen over hun uiterlijk. Anorexia begint dan ook vaak met normaal lijnen.

Eetstoornissen ontstaan meestal in of na de puberteit, een levensfase met grote veranderingen. De eetstoornis kan een reactie zijn op die veranderingen, die als angstig en bedreigend worden ervaren. Andere sociale factoren die een rol kunnen spelen, zijn schokkende en ingrijpende gebeurtenissen, zoals fysiek geweld, incest of andere vormen van seksueel misbruik. Traumatische ervaringen zijn een belangrijke risicofactor voor het ontstaan van boulimia.

Het modebeeld van de slanke, succesvolle vrouw en de dwang om te lijnen zijn ook van invloed op het ontstaan van eetstoornissen. Dat geldt ook voor de hoge en vaak tegenstrijdige eisen die de huidige maatschappij stelt, vooral aan vrouwen. Anno 2005 speelt dit een grote rol.

Een biologische factor is erfelijkheid. Er zijn aanwijzingen dat eetstoornissen in bepaalde families vaker voorkomen. Sommige ziektes, waaronder suikerziekte en depressie, kunnen eveneens eetproblemen in de hand werken. Als de eetstoornis eenmaal aanwezig is, houdt de verstoring van het honger- en verzadigingsgevoel de stoornis in stand.

Een veelvoorkomend gezondheidsprobleem
Uit een landelijk onderzoek naar de geestelijke gezondheid van Nederlanders blijkt dat anorexia in Nederland bij 0,5% en boulimia bij 1,5 tot 5% van alle jonge vrouwen voorkomt. Per jaar hebben meer dan 30.000 vrouwen tussen de 15 en 29 jaar een eetstoornis. Elk jaar komen er ongeveer 1200 nieuwe mensen met anorexia en 1800 mensen met boulimia bij. Daarvan is één op de 10 tot 20 man. De exacte cijfers liggen waarschijnlijk nog hoger, want eetstoornissen worden vaak niet onderkend omdat ze zo goed verborgen worden gehouden.
Een eetstoornis raakt veel mensen. Het is niet iets om je voor te schamen of om te verbergen.

Leven met een eetstoornis
Mensen met een eetstoornis raken in een sociaal isolement, omdat ze hun probleem voor de buitenwereld verborgen willen houden. Ze mijden situaties waarin ze met eten geconfronteerd worden, zoals feestjes. Ook vrienden gaan ze uit de weg, uit angst dat die zich bemoeien met hun eetgedrag. Bovendien slokt de eetstoornis al hun tijd op. Gevoelens van depressiviteit en eenzaamheid zijn het gevolg. Ook voelen ze zich vaak machteloos, onbegrepen en waardeloos.
Eetstoornissen hebben ernstige lichamelijke gevolgen. De hormoonhuishouding en de stofwisseling raken ontregeld. Bij vrouwen blijft de menstruatie vaak weg. Er kunnen verstoppingen en andere maag- en darmstoornissen ontstaan. Het gebrek aan eten, het braken of het gebruik van laxeermiddelen leidt tot bloedarmoede, duizeligheid, zwakte en moeheid.

Mensen met anorexia hebben het vaak koud, slapen slecht, kunnen zich moeilijk concentreren en slecht dingen onthouden. Dit komt omdat de stofwisseling door de ondervoeding op een laag pitje staat. Hun huid wordt slap, droog en schilferig en kan donsachtig behaard raken. Ook krijgen ze last van botafbraak, vochtophoping (oedeem) en spierzwakte. Op den duur kunnen ze voedsel nauwelijks nog verteren, omdat de maag krimpt. Daardoor kunnen ze steeds minder eten en worden ze snel misselijk.

Bij boulimia treedt het omgekeerde op. Door de eetbuien rekt de maag uit, waardoor het steeds langer duurt voordat iemand met eetzucht het gevoel heeft ‘vol’ te zijn. Het zuur in het braaksel tast het gebit aan. Verder kunnen de speekselklieren ontsteken, ontstaat heesheid en gaat de mondholte pijn doen. Zowel braken als het gebruik van laxeermiddelen kan leiden tot kaliumgebrek en daardoor tot hartritme-,  nier- en leverfunctiestoornissen.

In een aantal gevallen leidt anorexia tot de dood: twintig jaar na het begin van de aandoening is 15% van de mensen met anorexia door uitputting of zelfdoding overleden. Ook bij boulimia kan zelfdoding soms de enige uitweg lijken.

Niet afwachten
Mensen met anorexia ontkennen soms jarenlang voor zichzelf en de omgeving dat ze een eetprobleem hebben, ook al worden ze lichamelijk steeds zwakker. Mensen met boulimia vragen uit schaamte niet om hulp. Dat is jammer, want het is erg moeilijk op eigen kracht een eetstoornis te overwinnen. En er zijn steeds betere therapieën voor deze aandoeningen. Wacht dus niet met hulp zoeken! Hoe eerder de eetstoornis wordt onderkend en behandeld, des te groter is de kans om er  vanaf te komen.


Tips voor mensen met eetstoornissen
•           Erken dat je een eetprobleem hebt.

•           Probeer erover te praten met mensen in je omgeving.

•           Besef dat je niet alleen bent en zoek contact met lotgenoten.

•           Zoek meer informatie over eetstoornissen, in de bibliotheek, de boekhandel of via deze
            site.

•           Houd een eetdagboek bij en schrijf daarin precies op wanneer je wat gegeten hebt.
            Schrijf ook op welke gedachten en gevoelens je daarbij had. Zo krijgt je meer inzicht in uw
            eetgedrag.


Tips voor de omgeving
•           Wanneer je vermoedt dat iemand in uw omgeving een eetstoornis heeft, probeer dan eerst
            een beter beeld te krijgen van het eetpatroon van die persoon.

•           Praat met de persoon in kwestie over wat u is opgevallen, vertel dat je je zorgen maakt en
            bied hulp.

•           Dwing nooit om te eten en controleer het eetgedrag niet. Dat werkt namelijk averechts.

•           Ga samen dingen doen die niets met eten te maken hebben. Zo houdt je contact met
             elkaar.

•           Besef dat je weinig aan de eetstoornis kunt veranderen, maar stimuleer het zoeken naar
            professionele hulp.

•           Zoek zelf ook steun als het jou teveel wordt.


Therapie kan je echt helpen
Door behandeling overwint 40 tot 60 % van de mensen de eetstoornis vrijwel geheel. Bij ongeveer éénderde blijft de eetstoornis bestaan, maar worden de problemen vaak wel kleiner. De behandeling richt zich allereerst op het aanleren van een gezond eetpatroon. Mensen met anorexia leren stap voor stap weer normaal te eten en de angst te hanteren die met eten gepaard gaat. Bij boulimia is de behandeling gericht op het aanleren van een regelmatig en evenwichtig eetpatroon. Wanneer hierin verbetering is opgetreden, richt de behandeling zich op de oorzaken van de eetstoornis. Dan kunnen problemen aan de orde komen zoals het negatieve zelfbeeld, de verstoorde lichaamsbeleving, het omgaan met spanningen, verdriet en andere emoties en het leren stellen van realistische eisen.
Medicijnen
Ter ondersteuning van de behandeling worden soms, met name bij boulimia, antidepressiva voorgeschreven. Deze medicijnen kunnen het aantal eetbuien helpen verminderen en depressieve gevoelens tegengaan.

Informatie en hulp
Ga als u zich zorgen maakt over uw eetpatroon bij de huisarts langs. Deze zal u zo nodig verwijzen naar een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (ggz, zoals de Riagg), een vrijgevestigde psycholoog, psychotherapeut of psychiater. Vraag naar een hulpverlener die gespecialiseerd is in de behandeling van eetstoornissen.

Veel ggz-instellingen organiseren therapiegroepen voor mensen met eetstoornissen. In diverse steden zijn er bovendien zelfhulpgroepen. Deelname aan zo’n groep biedt herkenning en erkenning, steun, begeleiding en informatie om van de stoornis af te komen. Er bestaan ook groepen voor partners en familieleden. Voor adressen of informatie of advies: Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa, tel. 0900-821 24 33 (€ 0,20 p/min.), www.sabn.nl.

Bij een ernstige eetstoornis kan opname noodzakelijk zijn. Er zijn in het land acht speciale behandelcentra voor mensen met eetstoornissen. De behandelend hulpverlener kan een opname regelen, maar u kunt ook rechtstreeks contact opnemen.

Familieleden en partners van mensen met een eetstoornis kunnen eveneens terecht bij Labyrint-In Perspectief. Dit is een landelijke zelfhulporganisatie van en voor familieleden van mensen met een psychiatrische aandoening. Tel. 030-254 66 74 (lotgenotenlijn).

Meer lezen;

•           Eetstoornissen, over anorexia en boulimia nervosa.
            W. Vandereycken, 1996, in de serie Spreekuur Thuis. Inmerc, Wormer, € 6,78.
            ISBN 90-6611-263-8 (verkrijgbaar bij het NFGV)

•           De geheime taal van eetstoornissen.
            P. Claude-Pierre, 1999. De Boekerij, Amsterdam, € 16,50. ISBN 90-2252-322-5.

•           Ik eet als niemand het weet. Over Boulimia nervosa en wat je er aan kan doen.
            J. Spaans, 1999. Boom, Amsterdam, € 12,96. ISBN 90-5352-458-4.

•           Slank, slanker, slankst. Over Anorexia nervosa en wat je er aan kan doen.
            J. Spaans, 1998. Boom, Amsterdam, € 13,75. ISBN 90-5352-341-3.

•           Anorexia nervosa overwinnen.
            J. Vanderlinden, 2000. Lannoo, Tielt, € 14,95. ISBN 90-2093-980-7.

Op Internet is veel te vinden over eetstoonissen.