Lipoedeem en/of overgewicht hebben en naar de dokter of specialist moeten is voor velen een pijnlijke, moeilijke en vaak zeer teleurstellende ervaring.
Deze patiënten krijgen vaak onnodig slechtere medische zorg dan mensen met een normaal postuur.
Belangrijk diagnostisch onderzoek wordt overgeslagen, verdovingen mislukken, je wordt niet deskundig opgetild, gedraaid en verschoond. Er wordt niet geluisterd naar je klachten en verhaal of je wordt niet serieus genomen. Dit is maar een greep uit de ervaringen van mensen met overgewicht.
Je kunt er niet omheen. Er zijn mensen met overgewicht en deze hebben ook rechten, net als ieder ander. Ziekenhuizen, artsen, etc.  horen hier lijkt me, op in te spelen. Er zijn steeds meer bedrijven die aangepaste hulpmiddelen voor de verzorging van mensen met overgewicht (obesitas) verhuren en/of verkopen. Er zijn tilliften, rollators, brede stoelen, brede rolstoelen, verzwaarde douchekrukken, aangepaste operatietafels en bedden, enz.
Ook zijn er wel aangepaste injectienaalden waarmee dikke mensen verdoofd kunnen worden. Helaas hoor ik in mijn omgeving weinig berichten dat ziekenhuizen aangepaste bedden, naalden etc. op voorraad hebben. Het zou geweldig zijn als dit in de toekomst positief gaat veranderen. Ik stel in ieder geval voor dat als wij zelf naar het ziekenhuis gaan, de artsen en verpleegkundigen hier vriendelijk op wijzen. Daarnaast kun je een correcte behandeling en bejegening vragen. Laat je horen.
Ook wordt diagnostisch onderzoek soms overgeslagen omdat ziekenhuizen niet doorverwijzen naar de enige MRI-scanner in Nederland waar dikke mensen in passen: die van diagnostisch centrum DiaSana in het Brabantse Mill.
Vragen we mensen met (veel) overgewicht hoe ze de "zorg" ervaren, komen de meest vreselijke verhalen los.  Kortom, over het algemeen geldt: aan de zorg voor mensen met overgewicht valt nog veel te verbeteren. Dit geldt met name voor de reguliere zorg. Kom je met een klacht bij de dokter/specialist, maakt het niet uit wat voor klacht je hebt. Het antwoord is vaak hetzelfde: u moet afvallen mevrouw (meneer). Velen worden/voelen zich als hond behandeld. Je klacht en gevoel worden genegeerd Je wordt met een kluitje het riet ingestuurd en niet serieus genomen. Daarbij komt nog dat er de meest vreselijke dingen (lees opmerkingen) naar je hoofd geslingerd worden. Dit zijn ervaringen, die ik veel hoor.
Helaas heersen er ook bij hulpverleners (dokters, specialisten, verpleegkundigen enz.) vooroordelen rondom mensen met overgewicht. Uiteraard niet bij allemaal gelukkig.  Vele van deze mensen zeggen allemaal, ongeacht de klachten die je hebt,:" eerst afvallen dan wordt het wel beter" en natuurlijk "sporten". Op deze manier krijgen de mensen met overgewicht niet de zorg waar ze recht op hebben. Er zijn zelfs gevallen bekend dat het niet en/of verkeerd behandelen van mensen met overgewicht, levens heeft gekost._Het hebben van deze vooroordelen verhindert deze hulpverleners om objectief naar de patiënt te kijken en vervolgens te komen tot een diagnose en het geven van een juiste behandeling. Het recht van onderzoek krijgen, iemand die naar je luistert, een juiste diagnose gesteld krijgen, wordt hen ontnomen. Veelal hangt dit dus samen met de vooroordelen van de behandelend arts. Deze maakt zich er gemakkelijk vanaf. Ook maken vele hulpverleners handig gebruik van het maatschappelijk geaccepteerd, discriminerend zinnetje: eigen schuld, dikke bult.
In mijn ogen wordt het tijd dat mensen met overgewicht eisen dat ze juist worden behandeld. _We hebben recht op een luisterend oor van de dokter.
We hebben recht op onderzoek naar onze klachten.
We hebben recht op diagnose.
We hebben recht op respect.
We hebben recht op een medische behandeling.
We hebben het recht van gelijke behandeling. 
Anno 2014 is er al genoeg gepubliceerd waaruit geconcludeerd kan worden dat overgewicht niet zomaar een eenvoudig probleem is en dat mensen met overgewicht niet slappe mensen zijn die geen diet kunnen volhouden. Zo simple is het niet. Een goed boek hierover is het boek van Jaap Seidell”Tegenwich”. Een aanrader
Niet alle hulpverleners zijn natuurlijk zoals hierboven beschreven. Echter in het geval dat dit wel zo is:



Behandeling en bejegening en de WET met drie hoofdpunten
A   Klachten over BEHANDELING             
     1. Weigeren van een behandeling
     2. Verkeerde diagnose
     3. Onzorgvuldige behandeling
     4. Geen verwijzing
B   Klachten over BEJEGENING
     a. Onheuse bejegening
     b. Geen tijd en aandacht
     c. Ongewenste opmerkingen/intimiteiten
C  Klachten melden:          
    *Voorbeeldbrieven*
      * Klachtbrief aan instelling of zorgverlener
      * Klachtbrief aan de klachtencommissie

1. Weigeren van behandeling
Wat is behandeling?
Met behandeling worden alle medische verrichtingen bedoeld. En dat zijn er veel. Een paar voorbeelden zijn onderzoek, diagnose, operatie en nazorg. Maar ook verpleegkundige handelingen en het voorschrijven en verstrekken van medicijnen zijn een vorm van behandeling.
Klachten
U krijgt niet de zorg die u nodig denkt te hebben. De huisarts weigert bijvoorbeeld om op huisbezoek te komen ondanks uw dringende verzoek. Of u krijgt niet de medicijnen die u wilt. Soms weigert een zorgverlener om iemand verder te behandelen.
echten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. Volgens de WGBO kan een zorgverlener beslissen of een behandeling wel of niet nodig is. Dat doet hij op basis van de informatie die u geeft en op basis van zijn deskundigheid.
Waarom weigering?
Wanneer een zorgverlener een behandeling weigert moet hij goed uitleggen waarom. Dat hoort bij zijn plicht om goede zorg te bieden. Een huisarts mag een huisbezoek weigeren als hij denkt dat er geen medische noodzaak is. Hij moet dan wel vertellen wat u kunt doen aan het probleem waarvoor u belt.
Goede redenen
Een zorgverlener mag niet zomaar een behandeling beëindigen. Hiervoor moeten goede redenen zijn, bijvoorbeeld dat verdere behandeling medisch gezien geen zin heeft.
TIPS:
Geef volledige informatie
Informeer uw zorgverlener volledig over uw medische klachten. Alleen dan kan hij een goede indruk krijgen van uw klachten en besluiten of behandeling noodzakelijk is.
Vraag toelichting
Wanneer uw zorgverlener een behandeling weigert, vraag dan altijd om een toelichting. Vraag ook naar andere oplossingen voor uw gezondheidsprobleem.
Vraag om een tweede mening
Als u het er niet mee eens bent dat een zorgverlener een behandeling weigert of stopzet, kunt u om een tweede mening (second opinion) vragen. U kunt op verschillende manieren om een tweede mening vragen:
- Vertel uw eigen zorgverlener dat u een tweede mening wilt. Hij kan u doorverwijzen naar een collega.
- Vraag uw huisarts of hij een tweede mening voor u kan regelen. Hij kan u verwijzen naar een andere zorgverlener.
- Uw zorgverzekeraars heeft meestal ook een regeling voor het geven van een tweede mening. Neem voor de voorwaarden contact op met uw verzekeraar of kijk in uw verzekeringspolis.

2. Verkeerde diagnose
Wat is diagnose?
Een diagnose is een vaststelling van wat er medisch aan de hand is. De diagnose is de eerste stap in het zorgproces. De volgende stap is de behandeling. Daarom kan een diagnose u zekerheid geven: u weet waar u aan toe bent.
Klachten
Een zorgverlener stelt een verkeerde diagnose en daardoor blijft een goede behandeling uit. Of hij is nogal laat met de juiste diagnose, waardoor uw behandeling later begint dan nodig.
Uit de praktijk: Mijn enkel was wel degelijk gebroken. Tijdens het squashen was ik vervelend gevallen. Mijn enkel deed zeer en mijn voet stond in een rare positie. Ik ben naar de huisartsenpost gegaan en de dienstdoende arts zei dat ik alleen een gekneusde enkel had en dat ik rust moest houden. Na een week zouden de klachten wel over moeten zijn. Na tien dagen ben ik naar mijn eigen huisarts gegaan omdat de klachten nog steeds niet over waren. Bovendien stond mijn voet nog steeds in een rare positie. Ik ben door mijn huisarts naar het ziekenhuis gestuurd voor foto's. Daar bleek dat ik een breuk had.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. Volgens de WGBO moet een zorgverlener zorg van goede kwaliteit geven. Het stellen van een juiste diagnose is daar een onderdeel van.
Diagnose moeilijk
Lang niet altijd is duidelijk wat de oorzaak van uw klachten is. Ook niet voor uw zorgverlener. Een diagnose stellen is een van de moeilijkste onderdelen van de zorgverlening.
Niet deskundig genoeg? Doorverwijzen!
Om een goede diagnose te stellen verdiept de zorgverlener zich in uw probleem. Hij moet deskundig genoeg zijn om dat te beoordelen. Anders verwijst hij u door naar een zorgverlener die uw probleem beter kan beoordelen, bijvoorbeeld een medisch specialist.
De wet BIG
De wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) beschermt de patiënt tegen ondeskundig handelen van zorgverleners. Volgens deze wet mogen alleen zorgverleners met een wettelijk erkende opleiding een titel zoals arts of verpleegkundige gebruiken. Ook mogen alleen vakbekwame zorgverleners bepaalde handelingen uitvoeren. Zorgverleners die slechte kwaliteit van zorg leveren of ten onrechte een titel gebruiken, kunnen strafmaatregelen worden opgelegd.
TIPS
Geef volledige informatie
Informeer de zorgverlener zo goed en volledig mogelijk over uw probleem. Houd zonodig een dagboekje bij waarin u uw klachten beschrijft. Dat kan de zorgverlener helpen bij het stellen van de juiste diagnose. _Vraag om een tweede mening. Als u twijfelt over een diagnose, kunt u om een tweede mening (second opinion) vragen. Dit kan verschillende manieren:- Vertel uw eigen zorgverlener dat u een tweede mening wilt. Hij kan u doorverwijzen naar een collega.- Vraag uw huisarts of hij een tweede mening voor u kan regelen. Hij kan u verwijzen naar een andere zorgverlener. - Uw zorgverzekeraars heeft meestal ook een regeling voor het geven van een tweede mening. Neem voor de voorwaarden contact op met uw verzekeraar of kijk in uw verzekeringspolis.
Kijk op www.bigregister.nl. In het BIG-register (www.bigregister.nl) kunt u zien of uw zorgverlener is geregistreerd als wettelijk erkend deskundige. Ook kunt u hier zien of er tuchtmaatregelen aan uw zorgverlener zijn opgelegd, omdat hij bijvoorbeeld de verkeerde diagnose heeft gesteld.

3. Onzorgvuldige behandeling                                                      
Wat is behandeling
Met behandeling worden alle medische verrichtingen bedoeld. En dat zijn er veel. Een paar voorbeelden zijn onderzoek, diagnose, operatie en nazorg. Maar ook verpleegkundige handelingen en het voorschrijven en verstrekken van medicijnen zijn een vorm van behandeling.
Klachten
U bent niet tevreden over de behandeling. U vindt dat de zorgverlener een fout heeft gemaakt of onzorgvuldig is geweest. Bijvoorbeeld, uw huisarts heeft verkeerde medicijnen voorgeschreven, een specialist heeft een operatie verkeerd uitgevoerd, of een apotheek is slordig omgegaan met het verstrekken van medicijnen.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. Volgens de WGBO is het de plicht van de zorgverlener om zorg van goede kwaliteit te geven. Dat houdt ook in dat hij u goed informeert over de diagnose, de behandeling, de risico's en andere mogelijke behandelingen.
De wet BIG
De wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) beschermt de patiënt tegen ondeskundig handelen van zorgverleners. Volgens deze wet mogen alleen zorgverleners met een wettelijk erkende opleiding een titel zoals arts of verpleegkundige gebruiken. Ook mogen alleen vakbekwame zorgverleners bepaalde handelingen uitvoeren. Zorgverleners die slechte kwaliteit van zorg leveren of ten onrechte een titel gebruiken, kunnen strafmaatregelen worden opgelegd.
Kwaliteitscriteria
De NPCF, de landelijke organisatie van patiëntenverenigingen, heeft kwaliteitscriteria opgesteld waaraan goede zorg moet voldoen. Zo stelt de NPCF dat de zorgverlener over de juiste deskundigheid moet beschikken om zijn vak uit te oefenen en deze goed moet bijhouden.
Behandelplan
Een behandelplan is een goed hulpmiddel om goede kwaliteit van zorg te bieden. Zeker voor ingrijpende behandelingen is een behandelplan aan te bevelen.
TIPS
Vraag naar complicaties. De zorgverlener is verplicht om u vooraf te informeren over eventuele complicaties en bijwerkingen van de behandeling. U kunt hier ook zelf naar vragen. Dit kan onjuiste verwachtingen wegnemen.
Vraag om een behandelplan
Vraag uw zorgverlener om een duidelijk behandelplan. Hierin staat stapsgewijs de voorgestelde behandeling beschreven. Ook staat er is informatie in over de risico's en andere mogelijkheden voor behandeling. Een goed behandelplan stelt u als patiënt in staat om te beoordelen of er sprake is van goede zorg.
Bespreek uw onvrede
Bespreek met uw zorgverlener uw onvrede en twijfel over de uitvoering van de behandeling. Vraag om uitleg en informatie. De zorgverlener zal u die geven.
Vraag een kopie van het medisch dossier op
Vraag bij uw zorgverlener een kopie van het medisch dossier op. Hierin staan alle verrichte handelingen beschreven. Als u vragen heeft over de inhoud van het medisch dossier, kunt u uw huisarts of een onafhankelijk medisch adviseur, bijvoorbeeld van uw zorgverzekeraar, vragen om uitleg.
Kijk op www.bigregister.nl_In het BIG-register (www.bigregister.nl) kunt u zien of uw zorgverlener is geregistreerd als wettelijk erkend deskundige. Ook kunt u hier zien of er tuchtmaatregelen aan uw zorgverlener zijn opgelegd, omdat hij bijvoorbeeld een behandeling onzorgvuldig heeft uitgevoerd.

4. Geen verwijzing                                                                                    
Wat is verwijzing?
Verwijzing houdt in dat uw zorgverlener u adviseert naar een andere zorgverlener te gaan die meer kennis heeft over uw aandoening. Bijvoorbeeld, uw huisarts verwijst u voor uw rugklachten naar een specialist in het ziekenhuis of naar de fysiotherapeut.
Klachten
U wordt niet doorverwezen, terwijl u dat wel graag wilt. Of u wordt te laat verwezen of naar de verkeerde specialist. Daardoor kan de behandeling later beginnen en neemt het genezingsproces langer in beslag.
Uit de praktijk: Mijn huisarts verwees me veel te laat. Nadat mijn gebroken enkel genezen was, bleef ik maar pijn houden. Mijn enkel had ook een rare kleur. Volgens de huisarts was op de foto's echt niets meer te zien en zou de pijn vanzelf over gaan. Dat gebeurde niet. Op een gegeven moment suggereerde hij zelfs dat ik de pijn verzon! Nadat ik maar op consult bleef gaan, heeft hij me naar een specialist gestuurd. Ik bleek posttraumatische dystrofie te hebben. Een aandoening die zo snel mogelijk adequaat moet worden behandeld. Als je te lang wacht kan die chronisch worden. Ik had al maanden eerder verwezen kunnen worden.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. In de WGBO staat niets over verwijzing. Toch hoort een goede verwijzing bij goed en deskundig handelen door de zorgverlener, en dus bij zorg van goede kwaliteit.
Kwaliteitscriteria
De NPCF, de landelijke organisatie van patiëntenverenigingen, heeft kwaliteitscriteria opgesteld waaraan goede zorg moet voldoen. Zo stelt de NPCF dat de zorgverlener het beste binnen de grenzen van zijn bekwaamheid kan blijven en zonodig en op tijd naar andere zorgverleners verwijst. Hij moet zich daarom bewust zijn van zijn eigen grenzen en weten waar u terecht kan voor de meest adequate zorg._Modelregeling Arts-Patiënt_In de Modelregeling Arts-Patiënt van de artsenorganisatie KNMG en de NPCF staat over verwijzing dat zorgverleners zullen meewerken aan een verwijzing als zij hiervan de medische noodzaak inzien. Een zorgverlener is niet verplicht u door verwijzen. Als hij van mening is dat verwijzing niet medisch noodzakelijk is, kan hij weigeren. Hij moet u dan informeren waarom hij denkt dat het niet noodzakelijk is.
TIPS
Geef volledige informatie_Informeer uw zorgverlener duidelijk en volledig over uw gezondheidsklachten. Alleen met de juiste informatie kan de zorgverlener inschatten of verwijzing noodzakelijk is._Vraag om een tweede mening_Als u een verwijzing noodzakelijk vindt, maar uw zorgverlener weigert, kunt u om een tweede mening (second opinion) vragen. Dit kan verschillende manieren:_- Vertel uw eigen zorgverlener dat u een tweede mening wilt. Hij kan u doorverwijzen naar een collega._- Vraag uw huisarts of hij een tweede mening voor u kan regelen. Hij kan u verwijzen naar een andere zorgverlener. _Uw zorgverzekeraar heeft meestal ook een regeling voor het geven van een tweede mening. Neem voor de voorwaarden contact op met uw verzekeraar of kijk in uw verzekeringspolis.

a. Onheuse bejegening                                                                               
Wat is bejegening?
Bejegening is de manier waarop u en uw zorgverlener met elkaar omgaan. Als het goed is, gaat dat op een respectvolle en gelijkwaardige manier. Een medische behandeling verloopt beter als er een basis van vertrouwen is. Daarom is een goede relatie tussen patiënt en zorgverlener heel belangrijk.
Klachten _Uw huisarts noemt u een zeur, een specialist neemt geen tijd voor u, of uw tandarts is erg kortaf. Het zijn allemaal voorbeelden van een onheuse bejegening. Veel patiënten weten zich geen houding te geven als zij zich onheus bejegend voelen. Ze worden boos of voelen zich beledigd.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. In de WGBO staat het begrip 'goed hulpverlenerschap'. Dit betekent dat de zorgverlener u met respect behoort te bejegenen.
De wet BIG
De wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) beschermt de patiënt tegen ondeskundig handelen van zorgverleners. Dit heeft ook betrekking op bejegening. Deskundig handelen betekent dat de zorgverlener op een respectvolle wijze omgaat met de patiënt.
Kwaliteitscriteria
De NPCF, de landelijke organisatie van patiëntenverenigingen, heeft kwaliteitscriteria opgesteld waaraan goede zorg moet voldoen. Zo stelt de NPCF dat de zorgverlener u met respect en vertrouwen moet benaderen. U bent als patiënt vooral een mens en meer dan een aandoening of ziekte. De zorgverlener neemt de tijd om te luisteren naar uw verhaal, en informeert u volledig over de diagnose, onderzoek en behandeling. Dit kost tijd, maar dat hoort bij goede zorgverlening. Uiteraard gaat u op uw beurt op respectvolle wijze met de zorgverlener om. U komt bijvoorbeeld op tijd op een consult en komt de afspraken over een behandeling na.
TIPS
Eerst naar uw zorgverlener. Bespreek problemen eerst met uw zorgverlener. Zeker als u bij hem in de praktijk wilt blijven of de relatie met hem wilt herstellen, is het verstandig de problemen eerst bespreekbaar te maken. Als u een gesprek te eng of bedreigend vindt, schrijf dan eerst een brief met uw vraag of klacht (link naar voorbeeldbrief).
Verander van zorgverlener
Als u niet met uw zorgverlener kunt opschieten, kunt u van zorgverlener veranderen. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) is geregeld dat u vrij bent in het kiezen van de zorgverlener. In de praktijk kan het moeilijk zijn dit recht te verwezenlijken, bijvoorbeeld vanwege wachtlijsten of een tekort aan huisartsen. Soms heeft de zorgverlener van uw keuze geen ruimte in zijn praktijk. Welk type zorgverlener? Vertel uw huisarts naar welk type zorgverlener u wilt worden verwezen. Bijvoorbeeld een vrouwelijke arts of een zorgverlener met een bepaalde overtuiging. Ook hierbij geldt dat deze zorgverleners niet altijd beschikbaar zijn of lange wachttijden kunnen hebben.

b. Geen tijd en aandacht                                                                                
Wat is tijd en aandacht?
Tijdens een consult heeft u voldoende gelegenheid om vragen te stellen, antwoorden te geven en informatie tot u te nemen. Uw zorgverlener is tijdens het consult met u bezig en niet met andere dingen.
Klachten
U staat alweer buiten zonder dat u naar uw gevoel uw verhaal goed heeft kunnen vertellen. Of uw huisarts kijkt tijdens het consult steeds op zijn beeldscherm in plaats van naar u.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. In de WGBO staat het begrip 'goed hulpverlenerschap'. Dit betekent dat de zorgverlener u met respect behoort te bejegenen.
De wet BIG
De wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) beschermt de patiënt tegen ondeskundig handelen van zorgverleners. Dit heeft ook betrekking op bejegening. Deskundig handelen betekent dat de zorgverlener op een respectvolle wijze omgaat met de patiënt en voldoende tijd en aandacht schenkt.
Kwaliteitscriteria
De NPCF, de landelijke organisatie van patiëntenverenigingen, heeft kwaliteitscriteria opgesteld waaraan goede bejegening in de zorg zou moeten voldoen. Zo moet de zorgverlener u met respect en vertrouwen benaderen. U bent als patiënt vooral een mens en meer dan een aandoening of ziekte. De zorgverlener neemt de tijd neemt om te luisteren naar uw verhaal, en informeert u volledig over de diagnose, onderzoek en behandeling. Dit kost tijd, maar dat hoort bij goede zorgverlening. Uiteraard heeft u op uw beurt voldoende tijd en aandacht voor de zorgverlener. U komt bijvoorbeeld op tijd op een consult en komt de afspraken over een behandeling na.

c. Ongewenste intimiteiten
Wat zijn ongewenste intimiteiten?
Het begrip 'ongewenste intimiteiten' is zeer ruim. Het gaat om ongewenst gedrag van seksuele aard. Hieronder valt lichamelijke aanraking, maar het kan ook gaan om opmerkingen, vragen of een manier van kijken.
Klachten
Uw zorgverlener informeert onnodig naar uw privé-situatie. U heeft het idee dat hij onnodig lichamelijk onderzoek uitvoert. Of hij legt steeds een hand op uw schouder.
Rechten en plichten
WGBO
De relatie tussen u en uw zorgverlener is wettelijk geregeld. In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn de rechten en plichten van patiënten en zorgverleners vastgelegd. In de WGBO staat het begrip 'goed hulpverlenerschap'. Dit betekent dat de zorgverlener u met respect behoort te bejegenen.
Gedragsregels
De beroepsvereniging van artsen KNMG heeft gedragsregels voor artsen opgesteld. Daarin is expliciet vastgelegd dat artsen zich binnen de hulpverlening onthouden van contacten van seksuele aard. Verbale of lichamelijke intimiteiten zijn niet toegestaan.
De wet BIG
De wet op de Beroepen in de Individuele Gezondheidszorg (BIG) beschermt de patiënt tegen ondeskundig handelen van zorgverleners. Dit heeft ook betrekking op bejegening. Deskundig handelen betekent dat de zorgverlener op een respectvolle wijze omgaat met de patiënt. Wanneer een zorgverlener zich te buiten gaan aan ongewenste intimiteiten kunt u via het Regionaal Tuchtcollege een klacht tegen hem indienen.
TIPS
Vermoedens? Bespreek het! Wanneer u denkt dat er sprake is van ongewenste intimiteiten, maar dit niet zeker weet, bespreek dit dan met iemand die u vertrouwt. Samen kunt u beter beoordelen of er sprake is van abnormaal gedrag. U kunt hierover ook contact opnemen met het Informatie- en Klachtenbureau Gezondheidszorg (IKG). Stap naar de vertrouwenspersoon. Sommige zorginstellingen hebben een vertrouwenspersoon voor ongewenste intimiteiten. Met deze persoon kunt u praten over wat er is gebeurd. Het IKG kan u helpen uit te zoeken of er een vertrouwenspersoon is. Ongewenst gedrag? Vertel het meteen! Wanneer uw zorgverlener zich in uw ogen ongewenst gedraagt, probeer hem dan duidelijk te maken dat u dit niet op prijs stelt. Soms is de zorgverlener zich niet bewust van zijn gedrag.
Een klacht? Melden Voorbeeldbrieven  (bron:IKG)                                               



Voorbeeldbrieven          De klachtbrief
Als je een klacht schriftelijk indient, doe dat in de vorm van een brief. In deze klachtbrief vermeldt je in elk geval: _- je naam, adres en geboortedatum_- de naam en het praktijk- of woonadres van degene over wie je klaagt_- de inhoud van uw klacht (zo kort en feitelijk mogelijk)_- de brief voorzien van je handtekening
Hieronder vindt je twee modellen van klachtbrieven. Deze kunnen een handig hulpmiddel zijn.

A. Klachtbrief aan instelling of zorgverlener (arts)
Klachtbrief aan instelling of zorgverlener over:_bejegening / medisch handelen / organisatie van de zorg / schending van patiëntenrechten, met als doel om tot een oplossing met de instelling of zorgverlener te komen.
Aan: [naam en adres zorgverlener / instelling]
Betreft: Ongenoegen met betrekking tot [de door u uitgevoerde medische behandeling / uw bejegening / uw organisatie van de zorg / een schending van mijn patiëntenrecht].
[uw woonplaats, datum]
Geachte heer / mevrouw,  In de periode [begin datum van de behandeling] tot [eind datum van de behandeling] ben ik bij u onder behandeling [geweest] wegens [beschrijving van de aandoening]. Over deze behandeling ben ik niet tevreden.
Mijn klacht betreft: [aangeven waar de klacht over gaat].
Ik verzoek u, binnen twee weken na dagtekening van deze brief, uw visie / reactie te geven. Uiteraard ben ik bereid met u een gesprek hier over aan te gaan.
In afwachting van uw reactie verblijf ik,
hoogachtend,
[uw handtekening]  [uw naam, adres, telefoonnummer]

B. Klachtbrief aan de klachtencommissie
Klachtbrief aan de klachtencommissie over bejegening / medisch handelen / organisatie zorg / schending patiëntenrechten, met als doel het krijgen van een uitspraak over uw klacht.
Aan: [adres klachtencommissie]
Betreft: Verzoek om behandeling van een klacht over [naam instelling of zorgverlener] te [vestigingsplaats].
[uw woonplaats, de datum]
Geachte heer / mevrouw, _In de periode [begin datum van de behandeling] tot [eind datum van de behandeling] ben ik onder behandeling [geweest] bij [naam en functie zorgverlener / instelling]. Over de behandeling / bejegening ben ik niet tevreden.
Mijn klacht betreft: [aangeven waar de klacht over gaat].
Ik vraag u een onderzoek in te stellen naar de gang van zaken en mij na afronding daarvan te informeren over uw bevindingen en eventuele aanbevelingen richting de zorgverlener / instelling. Ook zou ik graag zo spoedig mogelijk worden geïnformeerd over de procedure, waaronder de mogelijkheid om mijn klacht mondeling toe te kunnen lichten.
Bij voorbaat dank voor uw medewerking,
hoogachtend,
[uw handtekening]  [uw naam, adres, telefoonnummer]



Assertiviteit
Assertief naar de dokter, een absolute noodzaak als je Lipoedeem en/of overgewicht hebt.
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we juist worden behandeld? Hoe kunnen we voor onszelf opkomen?
a:  Ons zelf ontwikkelen, assertiever worden en zorgen voor een positief zelfbeeld.
b:  Voor jezelf opkomen bij je huisarts, specialist of andere hulpverlener.
c:  Lukt het niet direct te reageren, dan later opbellen, een gesprek vragen of een brief schrijven.
d:. In een ziekenhuis is altijd een klachtenbehandelaar waar je een klacht kunt neerleggen. Dit doen.
Samen gevat: OPKOMEN VOOR JEZELF

a. Assertief zijn houdt in:
dat jij je eigen mening respecteert en opkomt voor jezelf. Dat jij je eigen gevoelens onderkent en in de omgang met anderen eerlijk en direct bent. Een assertieve houding helpt je om duidelijkheid te scheppen in tal van moeilijke situaties. Bovendien voorkomt assertief gedrag dikwijls het onnodig opkroppen van gevoelens.
Veel mensen denken - volkomen ten onrechte - dat assertiviteit hetzelfde is als agressie. Assertiviteit heeft niets te maken met vijandigheid. Een assertief mens geeft gewoon duidelijk aan wat hij of zij denkt, wil of wenst. Een agressief mens is bedreigend voor zijn medemens. De assertieve mens is direct en duidelijk maar niet bedreigend. Door deze opstelling toon je respect, zowel voor de ander als voor jezelf.
Bij assertiviteit speelt lichaamstaal een belangrijke rol. Het is niet genoeg om alleen te leren welke woorden je moet gebruiken om iemand de waarheid te zeggen. Hoe kan je jouw mening overtuigend overbrengen als je spreekt met zachte stem, terwijl je je ogen neerslaat en je mond achter je hand verbergt? Voordat je met overtuiging kunt uitspreken, zul je jezelf ook assertief moeten tonen.
Je lichaamshouding
Als je op een assertieve manier wilt duidelijk maken wat je wilt en/of vindt, is het belangrijk dat je een overtuigende houding aanneemt. Erbij gaan staan is meestal beter dan zitten, tenzij je erg klein bent. Sta rechtop met je schouders naar achteren en je hoofd iets opgeheven. Verdeel je gewicht gelijkmatig over beide benen, zodat je stevig staat. Als je je armen over elkaar vouwt of je handen op je heupen zet, kan dit een verkeerde of arrogante indruk maken.
Bij het praten/uitlegen van wat je duidelijk wil maken kun je gebruik maken van je handen op een manier van passende gebaren gebruiken.
Verminder de afstand.
Ga je een gesprek aan: verklein de afstand tot de ander zodat je aantoont dat je niet bang bent, ook al voel je dit zelf misschien op dat moment anders. Als je de ander goed kent kan aanraking ook behulpzaam zijn om zijn weerstand te doorbreken. Licht aantikken van iemand zijn arm, schouder of borstkas is meestal voldoende. Een vreemde kun je beter niet aanraken omdat dat te snel verkeerd en/of agressief overkomt.
Oogcontact en mimiek
Kijk tijdens je gesprek met de ander hem of haar in de ogen aan. Je komt dan resoluut over. Laat je ogen niet afdwalen. Dit lijkt eenvoudig maar het is goed om te beseffen dat we onder stress onwillekeurig juist met de verkeerde signalen reageren; we ontwijken de blik van de ander, vooral als hij of zij boos reageert of druk uitoefent. De spanning van de situatie zorgt er ook voor dat onze oogleden steeds sneller gaan knipperen. Je kunt oefenen om hier meer controle op te krijgen, eerst voor de spiegel en daarna samen met een vriend, vriendin, je echtgenoot, echtgenote of de buren. Om assertief over te komen hoef je niet boos te kijken. Tenslotte ben je niet boos op de ander; je wilt alleen je mening te  geven. Het is vaak zelfs goed om met een vriendelijke glimlach te vertellen wat je vindt. Glimlachen heeft een goed effect omdat je daarmee zelfverzekerdheid en stressbestendigheid toont. Dus rustig met af en toe een glimlach, de ander aankijken en ondertussen de ander duidelijk, zonder teveel omhalen vertellen wat je vindt, wilt en of voelt.
Sommige mensen hebben moeite om zich krachtig, en toch rustig en duidelijk te uiten. Ze vinden het pijnlijk om iemand tegen te spreken. Wat zal de ander er wel niet van vinden?  Het maakt echter totaal niet uit wat de ander vindt. Als jij iets wilt vertellen, iets wilt duidelijk maken is dat je goed recht.  En vergeet niet: wij zijn allemaal gewoon mensen. Wij mogen allemaal anders zijn, andere meningen hebben, daar is niets mis mee. Je mag ten alle tijde voor jezelf opkomen. Het is alleen verstandig om dit te doen op een hier beschreven manier om zo iets meer effect te hebben en op een duidelijk niet agressieve manier toch te zeggen wat je wilt.
Laat je (stem) horen!
Behalve het je woordkeuze is ook de wijze waarop je iets zegt van belang voor de manier waarop jouw mening over komt. Snel spreken komt over op de anders als gespannenheid of haast. Spreek daarom rustig en met krachtige stem (niet schreeuwen). Als de ander jou wil onderbreken kun door je stemvolume te vergroten laten merken dat je nog niet bent uitgesproken. Wordt je herhaaldelijk door de ander onderbroken in je verhaal kun, je ook vriendelijk vragen of hij of zij even wil wachten met commentaar leveren omdat je eerst graag even je verhaal wilt afmaken.
Klemtoon en Intonatie
In een gesproken zin maken we gebruik van intonatie. Door stembuiging - verloop van de toonhoogte - kan een al dan niet bewust een onderliggende boodschap worden meegegeven. Zo kan het gebeuren dat je iets onschuldigs zegt, je intonatie de ander een onderliggende boodschap geeft. Dit kan tot lastige situaties leiden omdat jij a: hetniet zo bedoelt zo als die ander het opvat of b: de ander iets heel anders ziet/hoort dan dat jij bedoelt.  Zo kan onbewust een zin als "Ik kan niet een kopje koffie bij je komen drinken", door een bepaalde intonatie een onderliggende boodschap hebben die boos, blij, verdrietig, angstig of anders naar overkomt.  je boodschap komt dan voer als een verwijt, compliment of in dit geval kan het als afwijzing overkomen.Dit terwijl het niet bedoeling is deze boodschap te geven. Je wilde alleen zeggen dat je niet kon komen.
Het is dus belangrijk er op te letten hoe je iets zegt en niet alleen wat je zegt.
Kort samen gevat.

b: Voor jezelf opkomen bij de huisarts, specialist of andere hulpverlener.
Wees je bewust dat je bij deze mensen komt om hulp. Dat jij ze daar voor betaalt.
Een hulpverlener is ook maar een mens. Je hebt recht op een behandeling en recht op respect van deze mensen. Krijg je dit niet, mag je daar gewoon om vragen.Zeker dit is niet gemakkelijk omdat we dit niet gewend zijn. We worden vaak met een kluitje in het riet gestuurd, gemanipuleerd, zelfs uitgescholden. Het maakt niet uit wat de hulpverlener doet of zegt. Jij mag altijd zeggen wat jij vindt, wat jij wilt en wat jij voelt (op de assertieve manier).
Een hulpmiddel kan zijn een brief meenemen waarin je jouw verhaal hebt staan of iemand die je vertrouwt meenemen en die je kan ondersteunen in je verhaal. Bereid jezelf voor op het gesprek. Twijfel nooit aan jezelf !!
c: Lukt het niet direct te reageren, dan later opbellen, een gesprek vragen of een brief schrijven.
Ja, het  overkomt ons allemaal. Je komt thuis en je bedenkt dat je nog iets had willen zeggen, dat je nog iets wou toevoegen,  je voelt je niet juist bejegend. Het is echt heel gewoon. Niet iedereen is in staat om direct te reageren. Om toch wel je gevoel, je vragen en of opmerkingen nog kwijt te kunnen bij de arts of andere hulpverlener kan je de telefoon pakken en nog een en ander doorgeven.  Ook kun je in alle rust een aantal dagen de tijd nemen om op papier te zetten wat je hebt ervaren tijdens je bezoek. Wat je hebt gemist. Wat je nog wilt. Laat de brief rustig een paar dagen liggen en kijk hem dan nog eens in. Deze brief kun je het volgende bezoek meenemen maar je kunt hem ook opsturen. Aan jou de keus. Wees niet bang dat de ander je brief niet leuk vindt. Dat hoeft ook niet. Jij heb het recht te vertellen wat je ervaringen zijn en wat je graag wilt. Probeer echter niet aanvallend te zijn maar probeer uit te leggen hoe jij de behandeling/ het gesprek/ het onderzoek hebt ervaren en wat je hebt gemist en vervolgens wat je graag zou willen. Ook dit is assertief zijn.

d:  In een ziekenhuis is altijd een klachtenbehandelaar waar je een klacht kunt neerleggen.       Dit doen.
Een klacht indienen bij de klachtenbehandelaar van het ziekenhuis waar je wordt behandeld, is niet iets wat we voor elk klein dingetje zullen doen. Echter soms kun je zo slecht zijn behandeld of zelfs geweigerd zijn om te worden behandeld, dat je niet in staat bent om op één van de hierboven beschreven manieren contact te leggen met degene die je behandeld. Er zijn dan ook vaak veel emoties bij betrokken.
Elk ziekenhuis heeft een klachtenprocedure, klachtenbrochure en een klachtenbehandelaar. Bij deze persoon kun je je verhaal kwijt. Dit is in het geheel geen schande om te doen. Ze zijn er niet voor niets. Maak er als het moet gebruik van.
Zelf heb ik het ook meegemaakt dat de verhouding met de specialist en mij zo verstoord was en ik me zo genegeerd voelde, er werd geen diagnose gesteld, er werd niets uitgezocht en het enige wat er werd gezegd was....................................je raadt het al:  AFVALLEN Op mijn vraag hoe, kwam natuurlijk geen antwoord.
Ik heb vervolgens contact gezicht met de klachtenbehandelaar van het ziekenhuis en deze heeft contact opgenomen met deze specialist. De specialist heeft mij daarna thuis opgebeld en duizendmaal excuus aangeboden. Ik werd direct uitgenodigd voor een gesprek, waarin er nogmaals duizend keren excuus werd aangeboden. Ook kon ik op dat moment vertellen wat mij dwars zat, hoe ik me had gevoeld en dat ik vond dat ik niet serieus werd genomen en er niet serieus naar mijn klachten werd gekeken. Het werd toen een aardig open gesprek. Uiteindelijk begreep de specialist een stuk meer van dikke mensen. Ik was blij dat ik toch deze procedure had gevolgd.
Natuurlijk is het niet leuk om iemand in te schakelen maar soms kan het echt helpen. Ook hier kun je je natuurlijk laten bijstaan door een liefdevolle partner, vriend of vriendin.

In Almere wordt door zorggroep Almere (www.zorggroep-almere.nl)  onder andere ook een assertiviteitscursus gegeven. Hieronder heb ik de beschrijving ervan geplaatst. In de meeste steden in Nederland worden  door Zorggroepen of  Maatschappelijk Werk, assertiviteit-cursussen gegeven. In het informatieboekje van de plaats waar jij woont, kan je de adressen wel vinden van Zorggroepen of van Maatschappelijk Werk. Informatie vragen kan nooit kwaad. Schroom niet om hulp te zoeken. Iedereen heeft wel eens hulp nodig in zijn leven Assertiviteitstraining, Nee durven zeggen, omgaan met kritiek, grenzen stellen, gevoelens en gedachten uiten, omgaan met meningsverschillen. In werk- en privé-situaties belangrijke en onmisbare vaardigheden. Sommige mensen beheersen deze vaardigheden wel en anderen niet. Je leert samen met andere cursisten een aantal vaardigheden, waardoor Je in werksituaties en daarbuiten, steviger in uw schoenen staat.
Maar ook deze cursus kan handig zijn: Sociale vaardigheden voor pubers en jongeren Je vindt het soms moeilijk om een praatje te maken met leeftijdgenoten, hebt wel eens kritiek op een leraar of op anderen, maar je durft dit niet te zeggen? Je voelt je onzeker, bent verlegen en vindt het lastig om gewoon eens 'nee' te zeggen? Herken jij jezelf hierin? Dan is de cursus Sociale Vaardigheden iets voor jou. Samen met een aantal leeftijdgenoten praat je over deze onderwerpen en leer jij jezelf nieuwe vaardigheden aan. Voorafgaand aan de cursus vindt een intakegesprek plaats waarvoor de ouders van pubers ook worden uitgenodigd.
Onderstaande cursus kan je op sommige moeilijk momenten van je leven ook een steuntje in de rug geven: Omgaan met stress. moe, onrustig, prikkelbaar, hoofdpijn, angstig, hyperventilatie, steken in de borst. Deze klachten kunnen duiden op spanningen. Tijdens een cursus van acht bijeenkomsten van twee uur krijg je inzicht in het ontstaan van stress en leer je vaardigheden aan om gezonder met stress om te gaan. Daarnaast is er ruimte om ervaringen uit te wisselen.


Uw rechten als patiënt

Welke rechten hebt u als patiënt?
Gelukkig gaat het meestal goed, maar het kan gebeuren dat u zich niet rechtvaardig behandeld voelt in de gezondheidszorg. Daarom zijn er in Nederland wetten die de rechten van patiënten beschermen.
Dit zijn uw rechten als patiënt:
o U hebt het recht om een behandeling te krijgen (recht op behandeling).
o Een hulpverlener moet u duidelijke informatie geven over uw ziekte en de behandeling die ze u wil geven
       (recht op informatie).U mag zelf kiezen welke behandeling u wilt (recht op toestemming of weigering behandeling).
       Deze twee rechten heten samen informed consent.
o U mag een andere deskundige dan uw eigen hulpverlener om zijn mening vragen over een diagnose of een behandeling
       (recht op een tweede mening oftewel second opinion).
o De arts mag niets over u doorvertellen aan anderen (recht op privacy en geheimhouding).
o U mag zelf een arts kiezen (recht op vrije artsenkeuze).
o U mag de medische informatie over uzelf of over uw kind inkijken (recht op inzage in uw medisch dossier).
o U hebt soms recht op schadevergoeding bij een medische fout.
o U hebt het recht om een klacht in te dienen over uw hulpverlener of de instelling waar u verblijft.
De belangrijkste wetten waar deze rechten uit voortkomen zijn:
o de Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO)
o de Wet bescherming persoonsgegevens
o de Wet Bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen (Wet Bopz)
o de Wet klachtrecht cliënten zorgsector (WKCZ).
Meer informatie over uw rechten als patiënt kunt vinden op www.consumentendezorg.nl  en www.clientenrechten.nl .

Wat is de Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO)?
Als er iets is met uw gezondheid, is een bezoekje aan de huisarts vaak genoeg. Maar soms wordt u doorgestuurd, naar een specialist bijvoorbeeld, of naar het ziekenhuis. Dan kan het ineens heel snel gaan: u moet hier een echo laten maken, daar een ECG, de moeilijke woorden rollen over u heen en u vraagt zich af, 'Gaat dit allemaal nog over mij? Begrijp ik nog wel wat er allemaal gebeurt en ben ik het er wel mee eens?'__Het is goed om te weten dat u als patiënt rechten hebt bij behandelingen. Die rechten staan in de Wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO).


Wat zijn mijn rechten volgens de WGBO?
Wat mag u als patiënt?
o U mag uw arts alle vragen stellen die u hebt over uw gezondheid en over de behandeling. De wet zegt dat de arts al uw vragen moet beantwoorden. Dit heet het recht op informatie.
o Uw arts mag u alleen behandelen als u zegt dat u dat goed vindt. Dit heet in de wet het toestemmingsvereiste.
o U mag een andere arts vragen wat die vindt: bent u het eens met wat mijn eigen arts zegt? Dit is vooral prettig als het niet helemaal duidelijk is wat u precies mankeert of als er meer dan één behandeling voor is. Dit heet het recht op een tweede mening, een second opinion.
o Als u in behandeling bent bij een arts, houdt hij precies bij wat er allemaal gebeurt: welke medicijnen krijgt u, welke onderzoeken hebt u gehad, wat is daar uitgekomen. Dit heet het medisch dossier. U mag uw medisch dossier altijd inkijken; u mag weten wat er allemaal over u wordt opgeschreven. Ziet u een fout in het dossier, dan moet de arts die verbeteren. U mag ook een kopie vragen van uw medisch dossier. Dit heet in de wet recht op inzage in het medisch dossier.
Dit zijn niet alle, maar wel de belangrijkste rechten die in de WGBO staan.
Heeft een patiënt ook plichten?
Patiënten hebben tegenwoordig veel rechten. Maar er zijn ook een paar simpele regels waar u zich aan moet houden. Die gelden vooral als u een klacht hebt. Een klacht wordt alleen serieus genomen als u hebt meegewerkt aan de behandeling._U kunt dus niet klagen over uw huisarts als u de voorgeschreven pillen niet hebt geslikt. Het heeft ook geen zin om over de fysiotherapeut te klagen als u de voorgeschreven oefeningen nooit hebt gedaan._U moet klachten ook eerst met uw hulpverlener zelf bespreken. Dan geeft u de hulpverlener een eerlijke kans om uit te leggen waarom hij zo doet of om te veranderen.
Voor wie geldt de WGBO?
De WGBO is een wet die zegt dat patiënten mee mogen beslissen over hun behandeling door bijvoorbeeld hun huisarts of hun specialist. De wet geldt ook voor verpleegkundigen, psychologen, verloskundigen, fysiotherapeuten en logopedisten: iedereen die in de gezondheidszorg werkt moet zich aan de regels van de WGBO houden._En de WGBO-regels gelden ook niet alleen voor mensen die in het ziekenhuis of zelfstandig werken, maar ook voor zorgverleners in bijvoorbeeld verpleeghuizen, instellingen voor verstandelijk gehandicapten, abortusklinieken en tandheelkundige klinieken.__De rechten van mensen die tegen hun zin zijn opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis of verpleeghuis zijn geregeld in de Wet Bopz.

Meer weten over de WGBO?
Wilt u meer weten over de WGBO? Bel dan een afdeling Zorgbelang Nederland telefoon 0900-2437070

meer info:

www.zorgbelang-nederland.nl
www.npcf.nl  
www.clientenrechten.nl
www.kennnisring.nl
www.kiesbeter.nl
of google zelf even op patientenrechten



De eed van Hippocrates
De eed van Hippocrates werd in de oudheid door artsen afgelegd sinds ongeveer 400 v.Chr. Nog steeds leggen in Nederland medisch studenten op het moment dat zij hun bevoegdheid krijgen een eed of gelofte af, die echter niet erg meer lijkt op de onderstaande. De oorspronkelijke eed stamde uit 1878 en was gebaseerd op de oude eed van Hippocrates. Deze eed werd in 2003 vervangen door een modernere.
Hieronder volgen een vertaling van de oude Griekse eed en de tekst van de hedendaagse Nederlandse eed of gelofte.
Een Nederlandse vertaling van de eed van Hippocrates luidt als volgt:
1.      Ik zweer bij Apollo de genezer, bij Asclepius, Hygieia en Panacea en neem alle goden en godinnen tot getuige, om naar mijn beste oordeel en vermogen de volgend eed te houden:_Ik zal naar mijn beste oordeel en vermogen en om bestwil mijner zieken hun een leefregel voorschrijven en nooit iemand kwaad doen.
2.      Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft.
3.      Nooit zal ik een vrouw een instrument voorschrijven om een miskraam op te wekken. Maar ik zal de zuiverheid van mijn leven en mijn kunst bewaren. Het snijden van de steen zal ik nalaten, ook als de ziekte duidelijk is; ik zal dit overlaten aan hen die hierin bekwaam zijn. In ieder huis waar ik binnentreed, zal ik slechts komen in het belang van mijn patiënten.
4.      Mijn leermeester zal ik eren en liefhebben als mijn ouders; ik zal in gemeenschap met hem leven en zo nodig mijn bezit met hem delen, de kunst leren zonder vergoeding en zonder dat daartoe een schriftelijke belofte nodig is; aan mijn zonen, aan de zonen van mijn leermeester en aan de leerlingen die verklaard hebben zich aan de regelen van het beroep te zullen houden, aan hen allen zal ik de grondslagen van de kunst leren.
5.      Al hetgeen mij ter kennis komt in de uitoefening van mijn beroep of in het dagelijks verkeer met mensen en dat niet behoort te worden rondverteld, zal ik geheim houden en niemand openbaren.
6.      Moge ik, als ik deze eed getrouwelijk houd, vreugde vinden in mijn leven en in de uitoefening van mijn kunst, maar moge het tegenovergestelde het geval zijn indien ik hem schend.
7.      Ik zal mij verre houden van iedere welbewuste slechte daad en van elke verleiding, in het bijzonder van de geneugten der liefde met mannen of vrouwen, of zij vrij zijn of slaaf.
In 2003 werd in Nederland een nieuwe versie van de artseneed ingevoerd, die als volgt luidt:
Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens.
Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen.
Ik zal aan de patiënt geen schade doen.
Ik luister en zal hem goed inlichten.
Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen.
Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden.
Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.
Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis,ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Dat beloof ik.
of
Zo waarlijk helpe mij God*almachtig.
* Gekozen is voor de algemene formulering 'God',waarbij studenten afhankelijk van hun geloofsovertuiging de naam van hun God in gedachten kunnen invullen.
Een vernieuwing die met deze eed wordt beoogd is dat de arts ook belooft geen misbruik te maken van zijn medische kennis, ook niet onder druk. Dit is toegevoegd met het oog op de Rechten van de Mens uit 1948, met als doel misbruik van medische kennis, zoals dat tijdens de Tweede Wereldoorlog optrad, te voorkomen. Dezelfde zinsnede is echter ook van toepassing op misbruik van kennis door commerciële druk vanuit de farmaceutische industrie.
Het uitspreken van een eed markeert in Nederland en in veel andere landen het einde van de universitaire artsopleiding, maar heeft op zich geen juridische betekenis.






De diagnose Lipedeem kan gesteld worden door je huisarts. Hij kan het echter ook overlaten aan een specialist.
Meestal is dit een dermatoloog maar het zou ook een fleboloog kunnen zijn.
Wil/kan de huisarts de diagnose niet stellen, vraag dan een verwijzing voor een consult aan een dermatoloog.
Bel vervolgens een ziekenhuis in de buurt op en vraag daar naar de afdeling dermatologie. Ben je doorverbonden me die afdeling, vraag je of ze daar weten wat Lipoedeem is. Zo ja, zou je daar een afspraak kunnen maken. Zo nee, kun je beter een ander ziekenhuis proberen.
Voor de behandeling hoef je niet perse onder behandeling te blijven van een specialist. Een goede huid- en/of oedeemtherapeut kan je ook goed helpen.







 
 
 
Double click to edit
Welkom op de eerste en grootste site over de ziekte

LIPOEDEEM -  LIPEDEMA - LIPOEDEMA